ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑΤΟΣ

Σήμερα θα ασχοληθούμε με το πώς θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα μελίσσια μας να βγάλουν το χειμώνα ζεστό και με επάρκεια τροφής.

Απώλειες της τάξης 5 - 15 % θεωρούνται φυσιολογικές στην Ελλάδα αλλά όσο πιο κοντά στο 5% είμαστε τόσο το καλύτερο.

Επίσης δεν είναι μόνο οι ολοκληρωτικές απώλειες που θέλουμε να αποφύγουμε, αλλά και η εξασθένιση των μελισσιών μας, που χάνουν πληθυσμό καθώς παρατείνεται ο χειμώνας και μειώνονται τα θρεπτικά αποθέματα στο σώμα τους, από τα οποία σημειωτέον θα ταΐσουν και τον πρώτο γόνο της νέας χρονιάς.

ΠΩΣ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ

Δημοσιευμένη έρευνα από τη Σχολή Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου Τάφτς, δείχνει ότι οι εργάτριες μέλισσες απομακρύνουν την υπερβολική θερμότητα μέσα στην κυψέλη με μια διαδικασία παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι και τα άλλα θηλαστικά, μέσω των αιμοφόρων αγγείων και του δέρματος.

Οι εργάτριες μέλισσες, μεταξύ των άλλων καθηκόντων τους, ρυθμίζουν τη θερμοκρασία της κυψέλης. Όταν η θερμοκρασία πέφτει, οι εργάτριες μέλισσες παράγουν θερμότητα συσπώντας τους θωρακικούς τους μυς, κάτι παρόμοιο με το ρίγος στα θηλαστικά. 

Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΑΤΤΙΚΗ (1456 - 1821) ΜΙΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Σήμερα θα μιλήσουμε για ιστορία, κάτι ενδιαφέρον που βρήκα

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Αθήνα φημιζόταν ως ο τόπος που παρήγαγε το καλύτερης ποιότητας μέλι σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία. 

Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της προοριζόταν για την Υψηλή Πύλη και τις ανώτερες τάξεις της Κωνσταντινούπολης. 

Το μέλι φαίνεται ότι επηρέασε θετικά όχι μόνο την οικονομία της περιοχής, αλλά και την εν γένει αντιμετώπισή της από τις οθωμανικές αρχές.

ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ

Περιγραφή: αειθαλής αρωματικός θάνμος με ύψος 0,5 - 1 μ.

Άνθη: τα άνθη του βγαίνουν στις μασχάλες των φύλλων και έχουν λευκό ή ιώδες χρώμα

Εποχή ανθοφορίας: από Σεπτέμβριο - Μαϊο

Προσφορά στις μέλισσες: δίνει νέκταρ και γύρη

Χρώμα γύρης: κόκκινο - καφέ

Μέλι: το μέλι που παράγεται είναι αρωματικό ανοιχτόξανθο με ευχάριστη γεύση και γρήγορη κρυστάλλωση

ΜΟΥΣΜΟΥΛΙΑ

Περιγραφή: αειθαλές δέντρο που το ύψος του φτάνει τα 8 μ.

Άνθη: τα μικρά αρωματικά της άνθη σχηματίζουν ταξιανθίες και έχουν λευκοκίτρινο χρώμα

Καρπός: δρύπη που όταν ωριμάζει έχει κίτρινο χρώμα

Εποχή ανθοφορίας: ανθίζει Νοέμβριο - Ιανουάριο

Προσφορά στις μέλισσες: δίνει νέκταρ και γύρη

Χρώμα γύρης: μπέζ

Μέλι: ανοιχτόχρωμο και αραιό

ΚΟΥΜΑΡΙΑ

Περιγραφή: αειθαλής θάμνος ή μικρό δέντρο με ύψος 1 - 6 μ.

Άνθη: τα άνθη της κρέμονται σε ταξιανθίες έχουν σχήμα καμπανούλας με άνοιγμα προς τα κάτω χρώματος λευκό

Καρπός: σφαιρικός με κωνικές προεξοχές. Έχει κόκκινο ή περτοκαλί χρώμα και μέτρια γευστικότητα

Εποχή ανθοφορίας: ανθίζει Σεπτέμβριο - Δεκέμβριο

Προσφορά στις μέλισσες: δίνει νέκταρ και γύρη

Χρώμα γύρης: κρέμ

ΦΘΙΝΟΠΟΡΙΝΗ ΕΡΕΙΚΗ Η ΣΟΥΣΟΥΡΑ

Περιγραφή: αειθαλής θάμνος που μπορεί να φτάσει τα 80 εκ.

Άνθη: πολυάριθμα άνθη σε ταξιανθίες με καμπανοειδές σχήμα χρώματος ρόζ και με ένα όμορφο άρωμα  

Εποχή ανθοφορίας: ανθίζει Σεπτέμβριο - Δεκέμβριο (ανάλογα την περιοχή)

Προσφορά στις μέλισσες: δίνει άφνονο νέκταρ και γύρη (καιρού θέλοντος) 

Χρώμα γύρης: άσπρο - μπέζ

Μέλι: το μέλι που παράγεται (ρεικόμελο) έχει έντονη γεύση και πικρίζει λίγο. Το χρώμα του είναι σκούρο και κρυσταλλώνει γρήγορα (1 - 3 μήνες).

Yπολογιστής εαρινής ανάπτυξης μελισσιών

Πολλές φορές θα έχουμε αναρωτηθεί πότε τα μελίσσια μας θα αρχίσουν να πατάνε στο επόμενο πλαίσιο ή πότε ένα 5άρι μελίσσι, ας πουμε τέλος Φλεβάρη, θα περιμένουμε να πάρει πάτωμα μέσα στην παραγωγική περίοδο της άνοιξης ή πότε ένα δεκάρι θα γίνει εικοσάρι ή τι θα πρέπει να δούμε στην επόμενη επιθεώρηση για να αποφανθούμε ότι όλα βαίνουν καλώς και να πράξουμε ανάλογα.

Αφορμή για όλη την παρούσα δημοσίευση ήτανε ένα πολύ λιτό αλλά ενδιαφέρον άρθρο που ανέβασε στην μελισσοκομική μπλογκόσφαιρα το 2011 ο συνάδελφος Γιάννης Γιάνναρος σχετικά με την εαρινή ανάπτυξη των μελισσοσμηνών στην Ελλάδα στο καθ΄όλα εξίσου ενδιαφέρον ιστότοπό  του.

Mέθοδος της βεντάλιας

Για να γίνει καλή παρουσίαση και να κατανοηθεί πλήρως από όλους πρέπει να εξηγηθούν κάποια πράγματα ώστε να καταλάβουμε ακριβώς πως δουλεύει αυτή η ωραία μέθοδος. 

Η μέθοδος της βεντάλιας είναι ένας τρόπος να κόβουμε παραφυάδες, και τον εμπνεύστηκε ο πολύ μεγάλος Γάλος μελισσοκόμος - ερευνητής Pierre Jean-Prost περίπου την δεκαετία του 1950.Εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται ακόμα σε ολόκληρο τον κόσμο, και στην Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία.

Είναι ο ποιο δημοφιλής τρόπος κοψίματος παραφυάδων.

Το γεγονός ότι ο μεγάλος αυτός μελισσοκόμος έδρασε και ερεύνησε τα της μέλισσας πριν τόσα πολλά χρόνια όπως κι ο δικός μας ο Ν. Νικολαΐδης κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι αφού αυτοί έδρασαν σε μια άλλη εποχή, ότι οι τρόποι τους ξεπεράστηκαν, και πως καλό είναι να μελετάμε τους νέους ερευνητές τώρα.Μου το έχουν πει πολλοί αυτό, δεν αναφέρομαι πουθενά συγκεκριμένα.

Ενισχύοντας εύκολα και γρήγορα τις παραφυάδες

Μετά την γονιμοποίηση της νέας βασίλισσας στην παραφυάδα μας, για να την βοηθήσουμε να αναπτυχθεί γρήγορα, να φτιάξει καλούς πληθυσμούς και το μελίσσι να γίνει σύντομα δυνατό προβαίνουμε στις εξής ενέργειες:

Επιλέγουμε ένα δυνατό μελίσσι, αναζητούμε στην συνέχεια ένα πλαίσιο ανοιχτού γόνου (με προνύμφες) μαζί με τις μέλισσες νεαρής ηλικίας που είναι πάνω στο πλαίσιο (παραμάνες), ελέγχουμε να μην έχει την βασίλισσα και το αφαιρούμε από την δυνατή κυψέλη.