Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑΤΟΣ

Σήμερα θα ασχοληθούμε με το πώς θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα μελίσσια μας να βγάλουν το χειμώνα ζεστό και με επάρκεια τροφής.

Απώλειες της τάξης 5 - 15 % θεωρούνται φυσιολογικές στην Ελλάδα αλλά όσο πιο κοντά στο 5% είμαστε τόσο το καλύτερο.

Επίσης δεν είναι μόνο οι ολοκληρωτικές απώλειες που θέλουμε να αποφύγουμε, αλλά και η εξασθένιση των μελισσιών μας, που χάνουν πληθυσμό καθώς παρατείνεται ο χειμώνας και μειώνονται τα θρεπτικά αποθέματα στο σώμα τους, από τα οποία σημειωτέον θα ταΐσουν και τον πρώτο γόνο της νέας χρονιάς.



Λοιπόν έχουμε και λέμε:

Μελισσοκομείο σε μέρος απάνεμο, χωρίς υγρασίες, προσήλιο, αν γίνεται κοντά στην έδρα μας.


 

Κυψέλες τοποθετημένες σε βάσεις (πχ παλέτες ή τσιμεντόλιθους όχι λάστιχα αυτοκινήτων, να τα πάτε στην ανακύκλωση) κι όχι απευθείας στο χώμα, με μικρή κλίση προς την είσοδο ώστε να υπάρχει απορροή τυχόν υγρασίας και καλά αεριζόμενες. οι θυρίδες εξαερισμού στο καπάκι δεν κρυώνουν τα μελίσσια. Μελίσσι προστατευμένο από τους ψυχρούς βοριάδες και με αρκετό μέλι μόνο την υγρασία έχει να φοβηθεί.








Χρησιμοποιείστε κερόπανα, αν είναι δυνατόν από μαλλί, αλλά λείο και όχι με "τρίχες" γιατί τα ερεθίζει. Το μαλλί βγάζει πάντα την υγρασία από μέσα προς τα έξω και μένει στεγνό.





Ξεχειμωνιάζουμε δυνατά μελίσσια. Μελίσσια κάτω από 4 πλαίσια σωστό είναι να ενώνονται ή αν είναι παραφυάδες με νέα βασίλισσα να ξεχειμωνιάζουν σε πενταράκια.











"Σφίγγουμε" τα μελίσσια, αφήνοντας στην κυψέλη τόσες κηρήθρες όσες είναι ο πληθυσμός του μελισσιού μείον μία. Αυτό εξασφαλίζει ότι τα μελίσσια θα είναι πάντα κοντά στο φαΐ τους. Τον κενό χώρο μπορούμε να τον κλείσουμε με φελιζόλ. Παραπανήσιες κηρήθρες δεν προσφέρουν τίποτα και επιπλέον μπορεί και να μουχλιάσουν.








Αφήνουμε μαύρες κηρήθρες στη γονοφωλιά για το ξεχειμώνιασμα. Οι μέλισσες τις προτιμούν και εμείς προτιμούμε να παίρνουμε ανοιχτόχρωμες κηρήθρες για τρύγο, που δεν έχουν περάσει το χειμώνα τους στη γονοφωλιά όπου ενδεχομένως θα γίνει θεραπεία για το βαρρόα με ακαρεοκτόνα.







Φροντίζουμε τα μελίσσια μας να έχουν άφθονη τροφή και όταν λέμε τροφή εννοούμε μέλι. Αν δεν σας έχουν πείσει οι επιστημονικές έρευνες για αυτό, ίσως σας πείσει η κοινή λογική, που λέει ότι η μέλισσα επί εκατομμύρια χρόνια με μέλι τρέφεται και όχι με ζάχαρη, επομένως είναι μεγάλο λάθος να αφαιρέσουμε όλο το μέλι και να τροφοδοτήσουμε. Το χειμώνα το μελίσσι δε συλλέγει, σχηματίζει μελισσόσφαιρα και καταναλώνει μέλι για να μπορέσει με την κίνηση να παραμείνει ζεστό. Διατροφή αποκλειστικά με ζάχαρη καταστρέφει την προβιοτική χλωρίδα του μελισσιού και δεν καλύπτει τις θρεπτικές του ανάγκες που δεν είναι μόνο ενεργειακές, με αποτέλεσμα οι μέλισσες να εξασθενούν και να ζούν λιγότερο. Ένα δεκάρι μελίσσι σύμφωνα με το Νικολαΐδη χρειάζεται 10 - 13 κιλά μελιού (ανθόμελου αν ξεχειμωνιάζετε πολύ βόρεια) για ξεχειμώνιασμα. Ξεκινώντας από αυτό το νούμερο, ανάλογα με το μέγεθος του μελισσιού και τη διάρκεια και βαρύτητα του χειμώνα στην περιοχή που ξεχειμωνιάζουμε, μπορούμε να υπολογίσουμε πόσο μέλι θα χρειαστούμε και αναλόγως να συμπληρώσουμε με ζαχαροζύμαρο (αν έχουμε δικό μας φτιαγμένο και με μέλι ακόμα καλύτερα).





Το βασικό είναι το μέλι να βρίσκεται κοντά στην μελισσόσφαιρα. Για το λόγο αυτό "σφίγγουμε" το μελίσσι, όπως είπαμε παραπάνω. Κάνουμε θεραπεία (αφού δεν υπάρχει καθόλου γόνος), βάζουμε και ένα ζαχαροζύμαρο πάνω από την μελισσόσφαιρα και του ευχόμαστε καλό χειμώνα. 









Επισκεπτόμαστε τα μελισσάκια μας όχι τακτικά, αλλά πάντως έχουμε το νου μας, ειδικά μετά από κακοκαιρία. Επιθεωρούμε μόνο τις καλές μέρες που τα τα μελίσσια πετάνε και ελέγχουμε για επάρκεια τροφής.









Καλό χειμώνα εύχομαι σε όλους








Πηγή
Γεωτεχνικοί της Ο.Μ.Σ.Ε.
Καρατάσου Κατερίνα, Κοντοθανάση Αγλαΐα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου