ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑΤΟΣ

Σήμερα θα ασχοληθούμε με το πώς θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα μελίσσια μας να βγάλουν το χειμώνα ζεστό και με επάρκεια τροφής.

Απώλειες της τάξης 5 - 15 % θεωρούνται φυσιολογικές στην Ελλάδα αλλά όσο πιο κοντά στο 5% είμαστε τόσο το καλύτερο.

Επίσης δεν είναι μόνο οι ολοκληρωτικές απώλειες που θέλουμε να αποφύγουμε, αλλά και η εξασθένιση των μελισσιών μας, που χάνουν πληθυσμό καθώς παρατείνεται ο χειμώνας και μειώνονται τα θρεπτικά αποθέματα στο σώμα τους, από τα οποία σημειωτέον θα ταΐσουν και τον πρώτο γόνο της νέας χρονιάς.

ΠΩΣ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ

Δημοσιευμένη έρευνα από τη Σχολή Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου Τάφτς, δείχνει ότι οι εργάτριες μέλισσες απομακρύνουν την υπερβολική θερμότητα μέσα στην κυψέλη με μια διαδικασία παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι και τα άλλα θηλαστικά, μέσω των αιμοφόρων αγγείων και του δέρματος.

Οι εργάτριες μέλισσες, μεταξύ των άλλων καθηκόντων τους, ρυθμίζουν τη θερμοκρασία της κυψέλης. Όταν η θερμοκρασία πέφτει, οι εργάτριες μέλισσες παράγουν θερμότητα συσπώντας τους θωρακικούς τους μυς, κάτι παρόμοιο με το ρίγος στα θηλαστικά. 

Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΑΤΤΙΚΗ (1456 - 1821) ΜΙΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Σήμερα θα μιλήσουμε για ιστορία, κάτι ενδιαφέρον που βρήκα

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Αθήνα φημιζόταν ως ο τόπος που παρήγαγε το καλύτερης ποιότητας μέλι σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία. 

Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της προοριζόταν για την Υψηλή Πύλη και τις ανώτερες τάξεις της Κωνσταντινούπολης. 

Το μέλι φαίνεται ότι επηρέασε θετικά όχι μόνο την οικονομία της περιοχής, αλλά και την εν γένει αντιμετώπισή της από τις οθωμανικές αρχές.